Ik voelde me gekwetst door een stukje tekst op social media

 

Ik las een stuk tekst op social media waar ik zo gekwetst door was dat ik er niet van kon slapen. Ik was kwaad en verdrietig tegelijk. Door een stuk tekst dat niet eens aan mij persoonlijk gericht was. Stom hè? Waarom het mij zo raakte? Het ging over overgewicht. Het onderwerp dat mij al van kleins af aan bezig houd. Dag in dag uit.

Gezond gewicht

Toen ik moeder werd was ik de overgewicht zo ontzettend zat en ben ik daar keihard aan gaan werken. Vijf a zes dagen per week, minimaal 1,5 uur per dag werkte ik mezelf meer dan in het zweet in de sportschool, een 1200 kcal dieet en een Stackertje hier en daar en ik had na een jaar eindelijk een gezond gewicht. 

Niet vol te houden

Maar na de komst van de 2e en een nieuwe, onregelmatige baan 32 tot 36 uur in de week was 5 dagen in de week sporten niet meer vol te houden en op 1200 kcal kun je natuurlijk ook niet blijven leven dus bleef het een keiharde strijd om de kilo’s eraf te houden. Ook de herseninfarcten zijn niet ideaal geweest voor mijn gewicht doordat sporten gewoon nog lastiger is geworden. 

Eeuwige strijd

Toch blijf ik strijden voor een gezond gewicht, het is een eeuwige strijd, maar ik blijf er mijn best voor doen. Toch probeer ik in de tussentijd ook van mijn lichaam te houden. Want ik moet het er mee doen en het heeft wel 4 prachtige kinderen op de wereld gezet. Als je je hele leven je lichaam al haat is die self-love niet makkelijk. Door de body positivity movement heb ik kleine stapjes gemaakt. Ik durf af en toe een korte broek aan (wel zo fijn tijdens dit soort dagen) en op vakantie liep ik dagelijks met wat minder schaamte in badpak en bikini. En nee, ik voel me nog lang niet op m’n gemak, maar zoals ik al zei, kleine stapjes. 

Uiterlijk een reflectie van je leefstijl?

Als dan iemand die je volgt op social media verkondigt dat hij op vakantie eens uitgebreid naar dikke mensen en dikke kinderen heeft gekeken en wat hij daarvan dacht, dat je uiterlijk een reflectie is van je leefstijl en zelfs dat een dik kind kindermishandeling is, dan kan ik me daar kwaad om maken. En ja, dan vat ik dat persoonlijk op. 

Beschuldigingen

Want ik kreeg, net als jouw kinderen en net als mijn kinderen trouwens, ook vaker nee dan ja te horen op ongezonde voeding. Maar nu beschuldig jij mijn moeder er eigenlijk van mij te hebben mishandeld. En nu beschuldig jij mij er indirect van dat ik mijn kinderen mishandel. Alleen op basis van uiterlijk. Want ik liep daar dan wel niet, maar als ik daar had gelopen had je dat dus ook van mij gedacht.

Fatshaming

Natuurlijk is het zorgelijk dat er zoveel mensen en kinderen met overgewicht zijn en daar mag je natuurlijk een mening over hebben, maar om dan zo’n veroordelend en respectloos stuk op social media te zetten… Dat is gewoon fatshaming.  Je kwetst niet alleen mij, maar ook anderen aan de reacties op je post te zien. Maar dat ligt aan ons, toch? 

Zo, dat heb ik even lekker van me afgeschreven. Dan ga ik nu nog een lekker worteltje wegkauwen, voordat ik weer met mijn dikke lijf sportief op de fiets stap. Terwijl mijn skinny vriendje nog een zak snoep wegwerkt achter zijn pc (sorry schat 😉 ). 

Foto van Dušan Smetana via Unsplash voor de zelfspot 😉

Nog meer lezen over de worsteling met mijn gewicht? Lees dan ook de blog ‘Afvallen’.