Yvonne 2.0, wat is er nu precies veranderd aan mij?

Na mijn herseninfarcten ontstond Yvonne 2.0. Ik ben niet meer de Yvonne die ik was, ook al zul je dat waarschijnlijk niet direct aan me zien. Dus wat is er dan precies veranderd en waar heb ik na bijna 11 jaar nog steeds last?

Neurofatigue

Allereerst uiteraard mijn energielevel. Waar voorheen niets mij teveel was ben ik nu soms een uur na het opstaan al op. Mijn batterij laadt nooit volledig op dus er is ook eigenlijk geen moment meer dat ik niet moe ben. En met moe bedoel ik ook echt moe. Een alles overheersende vermoeidheid. Neurofatigue dus.

Geheugen

Mijn korte termijn geheugen is bagger. Zonder lijstje de supermarkt in is gegarandeerd een dikke fail. Ik denk nog vaak dat ik iets wel heel even kan onthouden. Dat ik, als ik maar voor 1 ding de winkel in moet, dat niet hoef op te schrijven, maar ik zou ondertussen toch echt beter moeten weten. Zelfs dat ene ding vergeet ik.
Je begrijpt dat de kids graag een potje memory spelen tegen mij.

Empatisch vermogen

Waar ik vroeger vooral geïnteresseerd was in de ander, denk ik er nu vaak pas veel te laat aan om te vragen hoe het met een ander gaat. Dus vertel ik uitgebreid over mezelf of iets dat ik heb meegemaakt en ga ik voorbij aan jouw probleem of gevoel? Sorry, het is niet mijn bedoeling!

Prikkels

Ik was altijd gek op de stad, kermis, pretpark, muziek, feestjes, etc. Helaas raak ik nu van al die dingen veel te snel overprikkeld. Geluiden, licht, bewegingen, etc. Iedere prikkel komt keihard binnen. Ik sluit mezelf soms even af door wat te lezen of scrollen op mijn telefoon of ik vlucht even naar de wc. Ik wil niet onbeleefd zijn, maar ik moet soms gewoon even een moment mijn rust pakken.

Multitasken

Multitasken zit er niet echt meer in. Ik moet echt niet met twee dingen tegelijk bezig zijn, want het gaat 9 van de 10 keer fout. Koken is daarom regelmatig een aardige uitdaging. Een of twee pannen op het vuur en ondertussen het recept lezen of iets snijden.. vragen om problemen.

Kort lontje

Ik had altijd engelengeduld, daar is helaas weinig van over. Ik ben snel geprikkeld en als iets niet gaat zoals ik dat wil heb ik daar veel moeite mee en dat uit zich in gesnauw of soms zelfs geschreeuw. Hoe vermoeider ik ben, des te korter mijn lontje.

Veranderingen

Veranderingen trek ik slecht. Als plannen onverwachts wijzigen kan ik echt van slag raken. Ik blijf het gevoel hebben dat iets niet klopt of dat ik iets vergeet en het vreet energie.

Emoties

Ik kan soms van kleine dingen erg emotioneel worden, maar ook soms de slappe lach krijgen. Lastig als de betreffende emotie niet gepast is op dat moment 😅 Yvonne 2.0 kan dus zomaar de slappe lach krijgen van iets dat eigenlijk om te janken is. Gelukkig gebeurt dat niet zo vaak meer.

Plannen

Waar ik vroeger regelmatig ergens te vroeg kwam, kom ik nu zelden ergens op tijd. Plannen is niet bepaald een sterke eigenschap meer van me. Vooral de schoolrun in de ochtend is vaak dramatisch. Dus ja, ik ben die moeder die altijd als laatste aankomt op school. Ik sta op tijd op en vervolgens denk ik dat ik tijd genoeg heb, verkijk ik me hoelang ik ergens voor nodig heb dus begin er te laat aan of zou het simpelweg niet moeten doen en vervolgens zijn we weer te laat.

Concentratie

Mijn aandacht bij een gesprek houden, een lang stuk lezen, autorijden.. Het vergt een concentratie die ik niet altijd heb. Ik lijk soms ongeïnteresseerd tijdens een gesprek, boeken lezen lukt niet goed meer en ik kan maar beperkt autorijden. Prikkels verergeren dit nog eens.

Deze dingen zijn soms lastig om mee te leven, maar gelukkig kunnen we er af en toe ook om lachen.
Wil je weten wat er precies met mij gebeurd is? Mijn verhaal kun je hier lezen.