Als je dit leest heb je, net als ik, de eerste week overleefd. Hoera voor ons! En ja, het voelde en voelt nog steeds wel een beetje als overleven.
Doorbijten en doorgaan
Dat thuis zitten ben ik als chronisch zieke wel gewend. En in de vakanties fix ik het ook vaak alleen met de kids, omdat Tony meestal gewoon moet werken. Maar deze Corona lockdown is toch wel heel anders. Hij werkt bij ProRail en heeft een vitaal beroep en kan dus sowieso niet thuiswerken. Waar ik normaal de hulp van mijn moeder in kon roepen om zelf even op adem te komen moet ik nu doorbijten en doorgaan. Even de kids uit laten razen in Ballorig, een rondje stad, een ontbijtje bij de Hema, ze even iets uit laten zoeken bij de Action. Het kan allemaal niet.
Opladen
Wanneer de oudste kinderen naar school zijn en Kaeden zijn middagslaapje doet kan ik even bijkomen. Even een moment voor mezelf om tot rust te komen. Even opladen om de rest van de dag aan te kunnen. Het kan nu niet.
Overprikkeld
En dan heb ik het nog niet over al het nieuws. Mijn hoofd zit vol, stroomt over. Iedere dag nieuwe mails, van school, van verschillende bedrijven. Iedere dag andere maatregelen. Afspraken die niet door kunnen gaan. Die ik altijd vergeet, maar wanneer ze niet doorgaan in mijn hoofd blijven hangen. Ik ben totaal overprikkeld, iedere dag weer. En overprikkeling betekent slecht slapen dus echt uitrusten doe ik ook ’s nachts niet.
Buiten spelen
Gelukkig regende het niet afgelopen week. Don’t shoot me, maar ik was blij dat het RIVM zei dat kinderen gewoon buiten mochten spelen, want dat hebben ze veelvuldig gedaan. Als ze alle vier de hele week binnen waren geweest denk ik dat ze elkaar al hadden afgemaakt 😅
School
School loopt, maar geen uitgebreide schema’s hier en geen foto’s van kinderen die braaf aan hun huiswerk zitten tijdens deze Corona crisis. Fien ziet iedere ochtend haar juf en klasgenoten via Google Hangouts Meet. Ze vond het de eerste keer erg spannend, maar kwam al snel los en vind het nu super leuk. Juf zingt het liedje met ze dat ze altijd aan het begin van de dag zingen en dan mogen ze vertellen en/of laten zien wat ze hebben gedaan. Verder speel ik af en toe een spelletje met haar, werkt ze met Squla als die niet overbelast is, maar speelt ze dus vooral veel buiten zolang het nog kan. Al zijn we nu wel wat voorzichtiger en beperken we dat liever tot de tuin.
Ook Rivaro begint iedere dag met een meet met zijn mentor en heeft al verschillende lessen online gehad. En Jazz? Ik krijg mails met flinke lappen tekst van haar school en wat ik daar voornamelijk uithaal is dat ze vooral zelf aan de slag moeten. Die heeft dus eerst bijna de hele week in de vakantiemodus gezeten, maar gaat nu toch ook aan de slag.
Let op elkaar
Het was even schrikken dat de scholen dicht gingen, maar we moeten er maar het beste van maken. Ik weet als geen ander dat het zwaar is om de kinderen thuis te hebben, maar weet je, voor hun is het ook niet makkelijk. Geen vrienden, geen school, geen sport. Ook zij moeten hier aan wennen. Zij hebben hier ook niet om gevraagd. Probeer even tot 10 te tellen wanneer ze onuitstaanbaar zijn, loop even een blokje om als dat mogelijk is of loop even een andere kamer in om stoom af te blazen en bedenk je dat het beter zal worden.
Let op elkaar, help elkaar waar nodig en heb vooral elkaar lief. Dit verschrikkelijke Corona virus gaan wij met z’n allen de kop indrukken.
Vertel, hoe is bij jullie de eerste week gegaan? Kunnen jullie het woord Corona ook eigenlijk niet meer horen?
